Kolorystyka CMYK czy PANTONE ?

Podstawowe pytanie – CMYK, RGB czy Pantone?

CMYK to skrót angielskich nazw: Cyan, Magenta, Yellow (żółty) i blacK (czarny). Nie ma bezpośrednich odpowiedników nazw tych kolorów w języku polskim. Cyan to kolor jasnoniebieski. Magenta to odcień różowego, chociaż można spotkać się też z karmazynem. W środowisku graficznym przyjęła się po prostu nazwa angielska. Jeżeli przyjrzymy się wydrukowi z bliska, możemy zobaczyć kropeczki w odpowiednich kolorach. Suma trzech składowych CMY powinna dać kolor czarny. Powinna, ale… druk nie jest idealny i po nadrukowaniu wszystkich kolorów otrzymujemy coś brunatnego. Dlatego tu doszedł osobny kolor czarny, który ma temu zapobiec. Od zawsze słyszymy, że kolorami podstawowymi są niebieski, czerwony i żółty, z których to kolorów można uzyskać wszystkie inne. To nie do końca jest prawda. Koloru różowego nie uzyskamy. Tak naprawdę podstawowy jest właśnie Cyan (niebieski otrzymujemy go po zmieszaniu z Magentą), Magenta (czerwony otrzymujemy po zmieszaniu z żółtym) i Yellow (czyli żółty właśnie).

PANTONE – Są to predefiniowane kolory dodatkowe, których często nie da się uzyskać z CMYK-a np. złoty, srebrny, pomarańczowy czy wszystkie określane mianem wyróżniających się i jaskrawych. Oczywiście każdy dodatkowy kolor to dodatkowy koszt, więc nie używa się ich zbyt często, a już na pewno nie do drukowania zdjęć. Kolory Pantone wykorzystuje się zazwyczaj do elementów wektorowych np. logo przy druku wizytówek. Ze względu na to, że przy wielu kolorach składowe CMYK mają różne proporcje i w druku pojawia się widoczny raster, Pantone pozwala tego uniknąć. Można go też użyć do pisania drobnych tekstów. Co bardzo ważne – kolorów Pantone nie używa się przy niskonakładowym druku cyfrowym – te maszyny pracują wyłącznie w CMYK-u.